مؤسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، رشت، ایران، ص.پ: 3464-41635
چکیده
نظر به اهمیت زیستی و اقتصادی ماهیان خاویاری و سرمایهگذاری شیلات ایران در روند تکثیر، آبزیپروری و بازسازی ذخایر و همچنین سرمایهگذاری رو به افزایش بخش خصوصی در زمینه تولید گوشت و خاویار، نیاز به بچهماهی به عنوان مهمترین عامل تولید هر ساله افزایش مییابد. در تحلیل اخیر، به مواردی از قبیل وضعیت تکثیر و پرورش، دلایل پایینبودن راندمان تکثیر و تولید، شرایط بهینه و شاخصهای تکثیر در گونههای مختلف ماهیان خاویاری، تغذیه در مراحل پیشمولد و مولد و ارائه راهکارها برای حل مشکلات و چالشهای موجود پرداخته میشود. باید از دستاوردها، تجربیات و فناوری نوین در داخل و خارج از کشور استفاده و تغییراتی جزئی و کلی در ابزار و روشهای مراحل مختلف تکثیر ایجاد شود. باید در تمامی ابزارها و روشها در مراحل مختلف تکثیر مانند شناسایی و انتخاب مولد، پرورش و تغذیه، شاخصهای تکثیر، تزریق هورمون، استحصال مواد تناسلی، لقاح، رفع چسبندگی، انکوباسیون، نگهداری و تغذیه لارو بازنگری شود و با بکارگیری ابزار و علوم جدید درصد جوابدهی مولدین، لقاح و بازماندگی لارو و بچهماهی به بهبود و راندمان تولید افزایش یابد. به عبارت دیگر، افزایش راندمان تکثیر به معنای افزایش کمیت و کیفیت مولدین و مواد تناسلی آنها، درصد بازدهی مولدین، درصد اوولاسیون، درصد لقاح، درصد تفریخ و ماندگاری در دوره رشد و لاروی میباشد. بنابراین، تغییرات مثبت، هرچند اندک در هر یک از مراحل یاد شده سبب افزایش در راندمان نهایی خواهد شد. در مجموع، استفاده از شرایط مناسب پرورش، دورههای دمایی، بکارگیری جیرههای غذایی ویژه در مولدسازی، شناسایی مولدین در زمان مناسب، استفاده از هورمونهای سنتتیک با کیفیت و شیوه مناسب لقاح و رفع چسبندگی تخمک، استفاده از انکوباتورها و جیرههای مناسب لاروی میتواند راندمان تولید را از نظر کمی و کیفی افزایش دهد.