مقایسه نیازمندی های تغذیه ای (پروتئین خام، چربی خام و کربوهیدرات) ماهیان خاویاری با ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در شرایط پرورشی

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

مؤسسه تحقیقات بین‌المللی تاس‌ماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

چکیده

   ترکیب تقریبی جیره غذایی لارو و بچه­ماهی قزل­آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) باید حاوی 50 درصد پروتئین خام و 15 تا 20 درصد چربی خام باشد. غذای ماهی قزل آلا در مراحل رشد و پرواری معمولاً حاوی 38 تا 45 درصد پروتئین خام و 10 تا 18 درصد چربی خام است. برای ماهی قزل­آلا، جیره­های غذایی با انرژی بالا دارای 45 تا 50 درصد پروتئین خام و 18 تا 24 درصد چربی خام می­باشند. همچنین سطح مناسب کربوهیدرات برای قزل­آلای رنگین کمان 17-15 درصد تعیین گردیده است. در ارتباط با ماهیان خاویاری، حد بهینه پروتئین خام، چربی خام و کربوهیدرات در دوره­های مختلف رشد فیل­ماهی (Huso huso) در وزن 150-3 گرم به ترتیب 40، 17 و 19 درصد و در وزن 3-2 کیلوگرم به ترتیب 35، 17و 22 درصد تعیین شده است. همچنین جیره غذایی حاوی 40 درصد پروتئین خام و 20 تا 26 درصد چربی خام از منابع اولیه غذایی با کیفیت مناسب جهت دستیابی به حداکثر رشد تاس­ماهی ایرانی (Acipenser persicus) در مراحل انگشت­قد و رشد توصیه گردید. برای ماهیان انگشت­قد تاسماهی سفید (Acipenser transmontanus) تغذیه از جیره غذایی حاوی 51 درصد پروتئین خام و 18 درصد چربی خام مناسب بود. به طور کلی، برای تاس­ماهی سفید، غذای پلت شده با میزان پروتئین خام 45-35 درصد و چربی خام 16-12درصد برای مرحله رشد مناسب می­باشد. در نوع دیگری از غذای تجاری که توسط برخی مزارع ماهیان خاویاری کالیفرنیا برای تاسماهی سفید مورد استفاده قرار می­گیرد، حداقل مقدار پروتئین خام و چربی خام به ترتیب 43 و 14 درصد گزارش شده است. براساس نتایج پژوهش­های مختلف، نیاز به پروتئین خام و چربی خام در ماهیان خاویاری و ماهی قزل­آلای رنگین کمان تقریباً نزدیک به هم بود، و می­توان نیاز ماهی قزل­آلا را در حدود 10-5 درصد بیش از ماهیان خاویاری دانست. قابلیت ماهیان خاویاری در استفاده از کربوهیدرات­ها اندکی (در حدود 5 درصد) بیش از ماهی قزل­آلا می­باشد.

کلیدواژه‌ها