1
عضو هیات علمی سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی
2
کارشناس آبزی پروری
چکیده
< p>تراکم یک عامل کلیدی در تعیین سودآوری و پایداری اقتصادی مزارع پرورش ماهی است. اغلب پرورش دهندگان تراکم پرورش را برای تولید بیشتر افزایش می دهند اما تراکم های بالا سبب ایجاد شرایط نامطلوب پرورشی شده و این شرایط می‌تواند ناشی از تغییرات پارامترهای کیفیت آب، فضای فیزیکی پرورش، رفتار اجتماعی، دسترسی به غذا و... باشد. در کنار آن تراکم رابطه‌ای نزدیک با استرس دارد. استرس یک الگوی توام از تغییرات فیزیولوژیکی و رفتاری در ماهی است که شانس بقاء و زنده ماندن را در حین مواجهه با یک موقعیت مضر یا خطرناک افزایش دهد به گونه‌ای که بر عملکرد ماهیان نظیر بقاء، فیزیولوژی، دریافت غذا، رشد و نمو، ایمنی، تولیدمثل و رفتار اثر منفی دارد. به‌همین جهت، کنترل استرس برای تضمین سلامت و رشد بهینه ماهیان از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. بنابراین پرورش ماهیان در تراکم‌های نگهداری در گونه‌ها و مراحل مختلف رشد بایستی به نحوی مدیریت شود تا ضمن دستیابی به سود اقتصادی و پایدار، عواقب و پیامدهای منفی ناشی از افزایش بیش از حد نرمال تراکم، موجب کاهش رشد و یا بروز استرس مزمن برای ماهی نشود.
)