با توجه به توسعه روزافزون آبزیپروری ماهیان خاویاری در ایران، ابتلای این ماهیان به انواع بیماریهای عفونی و غیرعفونی دور از ذهن نیست. همچنین به دلیل طولانی بودن دوره پرورش ماهیان خاویاری و اهمیت اقتصادی آنها، توجه به مدیریت بهداشتی مزارع تکثیر و پرورش این ماهیان جهت پیشگیری از بروز بیماریها به ویژه بیماریهای ویروسی اهمیت ویژهای یافته است. تاکنون هشت عامل ویروسی بیماری‌زا از تاسماهیان در سطح جهان شناسایی شده که به چهار خانواده مختلف تعلق دارند. دو گروه عمده از ویروسها از زیستگاه‌های طبیعی و مزارع پرورشی تاسماهیان در دنیا گزارش شده که شامل هرپس‌ویروس‌ها از تاسماهیان مناطق شمال قاره آمریکا و ایریدوویروس‌ها از تاسماهیان اروپای مرکزی میباشند. آشنایی با ویژگیهای ویروسها و الزامات بهداشتی پیشگیری از بیماریهای ویروسی، راهکار مناسبی در مدیریت صحیح مواجهه احتمالی با این بیماریها در سیستم پرورشی تاسماهیان بوده و میبایست مورد توجه اصولی قرار گیرد. از جمله مهمترین الزامات پیشگیری از بیماریهای ویروسی میتوان به تعبیه حوضچههای ضدعفونی، مدیریت آب ورودی، خرید ماهیان از جمعیتهای فاقد ویروس و دارای گواهی سلامت، رعایت اصول قرنطینه ماهیان جدید معرفی شده به مزرعه و استفاده از ابزار آلات غیر آلوده اشاره کرد. این موارد باید در چارچوب برنامههای بهداشتی جامع و با رعایت اصول علمی پیادهسازی شوند.
)