تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)از نظر مورفولوژیکی تقریبا شبیه تاسماهی روسی (Acipensergueldenstaedtii)میباشد. بدن تاسماهی ایرانی، کشیده و باریک است. تاس ماهی ایرانی بعد از مرحله سازگاری به غذای دستی و با تهیه جیره غذایی مناسب (با توجه به اندازه دهان و نیازمندیهای تغذیهای)، به شرایط پرورش سازگار شده و میتواند از رشد مناسبی برخوردار گردد. همچنین به خوبی میتواند با شرایط محیط محصور سازگار شده و رشد نماید. این امکان وجود دارد که با افزایش انرژی در سطوح مشخص، پروتئین جیره را تا حد امکان (حداکثر تا سطح 40 درصد) کاهش یابد. تولید جیرهای نیمه خالص (حاوی 40 درصد پروتئین خام، 20 تا 26 درصد چربی خام با نسبت پروتئین به انرژی22 میلیگرم پروتئین بر 238/0 کیلوکالری) از منابع اولیه غذایی با کیفیت مناسب جهت دستیابی به حداکثر رشد جهت پرورش تاسماهی ایرانی در مراحل انگشتقد و رشد ضروری است. با هدف کاهش میزان چربی خام مورد استفاده در جیره، میتوان در مراحل انگشتقد و رشد در مجموع پروتئین خام، چربی خام و انرژی خام جیره غذایی این گونه را به ترتیب 45 درصد، 15 درصد و 5500 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم غذا در نظر گرفت. دمای آب برای رشد مطلوب تاسماهی ایرانی 25-19 درجه سانتیگراد میباشد. در مجموع این گونه در صورت تغذیه مناسب و نگهداری در شرایط مطلوب، گونه مناسبی برای پرورش میباشد.
)