درصد غذادهی و تأثیر آن بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و قابلیت هضم فیل‏ماهی (Huso huso) جوان پرورشی

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 مؤسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی. رشت، ایران

2 جوار سد سنگر، مزرعه تکثیر و پرورش خاویار طالیی. رشت، ایران.

3 دانش آموخته دانشگاه آزاد اسالمی واحد علوم و تحقیقات تهران )پردیس گیالن(، رشت، ایران.

چکیده

تحقیق حاضر به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف غذادهی جیره غذایی شامل 5/0 % (متابولیسم پایه)،  %1 (متابولیسم بینابینی) و 5/1  %(متابولیسم سیرایی) و 2%  (متابولیسم حدودا اشباع) بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و قابلیت هضم فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso)، طراحی و اجرا گردید. تعداد 180 قطعه فیل­ماهی با وزن متوسط 6/9 ± 7/121 گرم در 12 مخزن فایبرگلاس 2000 لیتری (15 قطعه ماهی در هر مخزن) با 3 تکرار در هر تیمار با یکی از چهار سطح غذادهی به مدت 13 هفته تغذیه شدند. وزن نهایی، وزن کسب شده، شاخص نرخ رشد ویژه و نسبت بازده پروتئین ماهیان تغذیه شده با 5/1 تا 2 درصد وزن بدن، به طور معنی‎داری (05/0 P≤) از ماهیان تغذیه شده با سایر درصدهای غذادهی بالاتر بود. بالاترین ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با متابولیسم پایه مشاهده گردید. با افزایش درصد غذادهی، میزان پروتئین و چربی لاشه به طور معنی‏داری افزایش و در مقابل رطوبت لاشه به طور معنی‏داری کاهش یافت. درصد غذادهی به طور معنی‏داری بر هضم­پذیری پروتئین، چربی، انرژی و ماده خشک تاثیر داشت. هرچند غذادهی در حد اشباع رشد حداکثری را به دنبال داشت، ولی با کاهش کارایی غذا و افزایش مواد آلاینده همراه بود. با توجه به ارتباط میزان مصرف غذا با کارایی هضم ممکن است تقویت­کننده این فرضیه باشد که فیل‏ماهی جوان پرورشی می‏تواند میزان ورود انرژی و مواد مغذی به داخل بدن را با کارایی هضم کنترل نماید. با توجه به نتایج مطالعه حاضر می‏توان اذعان نمود تغذیه بچه فیل‏ماهی پرورشی به میزان 5/1 درصد وزن بدن، به منظور دستیابی به حداکثر روند رشد، هضم­پذیری ظاهری و ترکیب بهینه لاشه ضروری می‏باشد تا علاوه بر کاهش میزان آلودگی احتمالی حوضچه‏های پرورشی از لحاظ اقتصادی نیز برای پرورش دهندگان مقرون به­صرفه باشد.

کلیدواژه‌ها

ماهیان خاویاری
دوره 2، پاییز و زمسنان 1398
اسفند 1398
صفحه 39-47

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار